منت خداي را عز و جل كه......."لذت زن را قند و عسل كه ازدواجش موجب محنت است و به طلاق اندرش مزيد رحمت. هر
لنگه كفشي كه بر سر ما مي خورد مضر حيات است و چون مكرر موجب ممات. پس درهر لنگه كفش دو ضربت موجود و برهر
ضربت آخي واجب .
مرد همان به كه به وقت نزاع عذر به درگاه نساء آورد
ورنه زنش ازاثر لنگه كفش حال دلش خوب به جا آورد
ضربت لنگه كفش لاحسابش هم از راه رسيده، و جيب شوهر بدبخت را به قيچي خياطي درآورده وحقوق يكماهه او را به بهانه
جوئي بخورد.
شوهر و نوكر و كلفت همگي دركارند تا تو پول بدست آوري وماشين بخري
شوهرت با كت وشلوار پراز وصله بود شرط انصاف نباشد كه تو مانتو بخري
نظرات شما عزیزان:
